'Zomaar' wat belevingen van alledag....

Hallo allemaal!

Ff weer een berichtje van mij! Ik maak ook zoveel mee hier he, och och och!

Er zijn wat mensen die me om wat meer foto’s vragen, dus ik wilde er nog ff een paar op de site zetten, met wat uitleg van het leven van alledag hier, tijd voor iets luchtigs nietwaar? (ik merk nu na het uploaden van mijn verhaal dat het uploaden van foto's ff niet goed werkt, maar ik beloof ze komen eraan!)

Er zitten wat foto’s tussen over onze zoektocht naar Ormo. Weet je nog dat ik in mijn vorige reisverhaal zei dat er een hond was ontsnapt, en dat we heb niet terug konden vinden, en dat ie waarschijnlijk zou overlijden? Nou hier is de rest van het verhaal…

Woensdag ontsnapt Ormo, nadat ie een v/d medewerkers had gebeten, uit zijn kooi en rent, met een gebroken achterpoot (waarvoor die eigenlijk bij ons was) zo het hek uit, de straat op! Uiteindelijk hebben we de hele dag naar hem gezocht maar niet gevonden. We hadden een vrij nauwkeurig beeld waar hij moest zijn, omdat Hilary de medewerker die hem bijna (!) had gevangen hem voor het laatst had gezien bij een veld bij een boerderij. Daar hebben we dus de hele dag gezocht, maar geen Ormo gevonden. Het begrip een ‘vrij nauwkeurig beeld’ , is trouwens een rekbaar begrip; het gebied is een heuvelachtige rivierkant en begroeid met hoog gras (waar een enorme python in zat!), bomen, vijvers, kuilen, termietenkastelen enz en was naar schatting een voetbalveldje of 20 groot. Dus reken maar uit je ‘winkans’. Maar ik geloof in die kans, ik koop ook staatsloten!

Gister kregen we een telefoontje van de knecht van de boer dat hij de hond had. Wij helemaal blij want we hadden de hond eigenlijk opgegeven; gebroken been, moe, hongerig, bang, de hele nacht regen, we dachten dat hij het niet zou halen. Dus met een rotgang die kant op gereden, om tot de conclusie te komen dat de man de hond niet had, maar alleen had gezien. Hmmm teleurstelling, maar wel weer zoeken, zoeken, zoeken. Met een zwart mannetje of 10 en 1 mzungu meisje uit Hoogeveen de velden uitgekamd maar geen Ormo. Richard en ik na 2 uurtjes zoeken terug naar kantoor, omdat wij managers (ahum ahum) nou eenmaal ook papierwerk te doen hebben, nietwaar? De rest van de zwarte mannetjes is blijven zoeken.

Tegen de middag kregen we een telefoontje van een mevrouw die Ormo had gezien in een rioolpijn langs de weg waar hij volgens haar niet uit kon komen omdat hij een kapotte achterpoot had. Wij weer met haastige spoed erheen, hond in de rioolbuis aangetroffen maar met geen mogelijkheid eruit te krijgen. We hadden een vangstok nodig, maar zoals die dingen hier gaan, hadden de zwarte zoekmannetjes beide vangstokken vd LSPCA meegenomen naar het 20-voetbalveldjes-gebied en moest er dus eerst een van hun uit het veld ons een stok komen brengen. Toen dat gebeurd was, konden we de hond eruit krijgen, wat denk je? Andere hond! Pffff! Dus de mannetjes verder gezocht op het 20-voetbalveldjes-python-gebied. Richard en ik weer terug naar kantoor. En toen, na een paar uurtjes, kwam de truck met in de achterbak de zoekmannetjes aangereden. Iedereen juichen!! Ze hadden hem! Wij blij, eigenaar blij, Ormo blij! Dus een deel van de foto’s is van die zoektocht, lees ff de beschrijving bij de foto’s dan weet je wat je ziet…

Later op de dag zijn we aan de slag gegaan met een hond die onder de open wonden zat. Een zwarte labrador, ontzetten lief (en dik) ding! Het arme beest is 7 weken geleden aangevallen door een soort wildzwijn met van die slachttanden. Schofthoogte 1.20m, dus niet bepaald het schattige roze knorretje dat wij in NL kennen. Het zwijn had de hond op zijn rug gerold en met z’n tanden aan alle kanten doorboort! Sommige wonden wel bijna 30 cm in lengte over de buik van Olive, zo heet de hond.  Stukje bij beetje worden die wonden gehecht, omdat als ze in eens gehecht zouden worden, er te veel spanning op zou staan en alles open zou knappen. Sommige stukken van de wonden waren dus afgedekt met gaas/verband maar niet gehecht, omdat dat nog niet kon. Gister hebben Sophie en Victoria, de beide dierenartsen die hier zijn uit Londen, de klus op zich genomen om de (hopelijk) nu laatste operatie voor Olive te doen, en alles dicht te maken. Op de foto’s zie je de voorbereiding van de operatie; Victoria scheert het haar om de wonden weg, om er zo goed mogelijk bij te kunnen. En je ziet Sophie werken aan de wonden. Stukjes vlees en littekenweefsel wegsnijden en hechten.

Vandaag heb ik even bij Olive gekeken en het gaat goed met haar. Ze is een lieve dikkerd en ze gaat t wel redden, ook ff wat goed nieuws na al die hondjes die ingeslapen zijn.

Gisteravond heeft Evelien (de Nederlandse eigenaresse van Madidi Lodge hier vlakbij) me opgepikt om mee te doen aan een pubquiz. Super leuke pub met veel jonge mensen van allerlei nationaliteiten. Leuke mensen ontmoet, en ben uitgenodigd om mee te doen aan een pottery class (pottenbakken) in februari, dus misschien draai ik nog wel een mooie vaas of maak ik een asbak voor mien moeke (een bonk klei met een dreun erin zoals in de kleuterklas).  De quiz was wel te doen. Dat wil zeggen; op het moment dat je er iets van verstond. Mien god wat een totale chaos hing daar! De 3 doldwaze dagen van de bijenkorf zijn er niks bij! Wat een ervaring. Ik heb wat foto’s bijgevoegd van het kroegje en in het bijzonder het leuke plafond, waar ook Evelien en haar vriendinnen een steentje aan bijgedragen hebben.

Btw; ik miste Jan Stoefzand, onze vaste quizmaster in Cafe de Lijst in Hoogeveen, wat kan die man een orde houden, en wat is hij lekker streng en rechtvaardig. Ik kijk uit naar de volgende pubquiz met een glas boswandeling in de Lijst, en naar Jan die altijd zo serieus mogelijk aankondigt; dan nu de pornovraag van vandaag! Haha, keep up the good work Jan!

Vandaag was ik ff niet zo lekker. Beetje duizelig, misselijk, zweten. Dus Richard vond dat ik ff in het ziekenhuis moest laten checken of het geen Malaria was, en dat was het gelukkig ook niet. Ik ben wel al bijna 4 kg afgevallen sinds ik hier ben (wat op zich niet zo verkeerd is hoor, ik heb wel wat reserves) maar dat is vooral gebeurd omdat ik wat weinig en onregelmatig heb gegeten (2 warme maaltijden op 7 dagen is blijkbaar niet voldoende) en natuurlijk door de drukte en rare gebeurtenissen van de laatste dagen. Ik heb dus vandaag niet gewerkt, maar rustig aan gedaan en geslapen. Voel me nu al een stuk beter.

Morgen ga ik wel werken maar wat later dan de gebruikelijke 8.00 uur. Er was gister een man op kantoor, ene Rob, die een hondentraining wilde gaan beginnen. Ik had al een paar keer laten vallen dat ik dat ook wel wilde, dus riep Richard mij erbij en we hebben even wat ideeën uitgewisseld. Morgen om 11 uur begint de eerste training. Je zou misschien denken is daar vraag naar? Ja daar is zelfs heel veel vraag naar. Bovendien ben ik van mening dat wanneer een hond aan een lijn kan lopen (want de meeste van onze honden die klaar zijn om geadopteerd te worden kunnen dat NIET) en basiscommando’s kent als, zit, af, blijf en volg er dan een veel grotere kans is dat ze geadopteerd worden. Dus daarom ga ik vanaf morgen beginnen met het coördineren en uitvoeren (samen met andere medewerkers) van het hondentrainingsprogramma. De Rob waar ik het over had, heb ik nog een beetje mijn twijfels bij. Lijkt een man met een mening, op zich niet erg, maar hoorde van Sophie dat hij een beetje de ‘Duitse herder trainer’ is, wat zoveel zegt als; lomp, direct, zijn zin doordrijvend en een tikkie agressief. Ik ga het dus even aankijken en ik heb natuurlijk wel wat ervaring met honden en als zijn manieren van trainen me niet aan staan, gooi ik hem eruit. Want ja, dat kan ik doen ja, lekker he?

Ik ga zo ff skypen met mijn lievelingsmens Matthijs, en misschien wel ff met moeke. Als iemand van jullie wil, voeg me ff toe op skype dan kunnen we een keertje kletsen. (als er stroom is is er meestal ook internet, als ik ineens wegval is dat niet omdat ik je zat ben, maar alleen omdat de stroom eraf gaat, meestal is dat na een paar minuten weer gefixed door de generator aan te zetten, dus geen paniek!)

Verder wil ik ff zeggen tegen mijn leerlingen op de Harm Smeenge; leuk dat steeds meer van jullie lid worden van mijn website! En in het bijzonder tegen de meiden van klas 4 Z&W; Zet em op meiden, schouders eronder en ga ervoor de komende tijd! Dan kunnen jullie allemaal je diploma ophalen in juni en dan kunnen we samen een feestje bouwen! GO GO GO!

En voor mijn collega’s; leuk dat zoveel van jullie me volgen en reacties plaatsen op mijn pagina, ik ben dus nog niet vergeten, een fijn gevoel!

En voor alle mensen die mij persoonlijk niet eens heel goed kennen, maar mama of papa of Matthijs kennen, tof dat jullie mijn verhalen lezen! Leuk om te zien dat mijn site soms wel bijna 100 bezoekers per dag telt! Als je het leuk vindt, schrijf je dan in voor de mailinglijst (rechts op de pagina in een hokje kan je je mail adres invullen, dan krijg je een bevestigingsmail en daar staat een link in waar je ff op moet klikken) dan krijg je automatisch een mail wanneer ik een nieuw verhaal heb geschreven, dan hoef je de site niet telkens in de gaten te houden….Makkelijk toch?

Tot slot nog ff; bedankt voor alle lieve reacties op mijn vorige verhaal, ik voel me echt gesteund, al is het vanaf de andere kant van de wereld. Fijn om te voelen dat jullie met me mee leven!

Tabevers!

Dikke kus, Bianc